انواع لاستیک خودرو از نظر ساختاری
لاستیک ها در طول زمان دستخوش تحولات و نوآوری های بسیاری گشته اند که بهبود کارایی و سهولت استفاده از آن ها را در پی داشته است. در ابتدا تایرها به‌ طور دائمی بر روی چرخ‌ها نصب می‌شدند و قابل جدا کردن نبودند. زمانی که تایرهای بادی اختراع شدند مشکل بزرگ‌ تر شد ، زیرا تعمیر تایرهای بادی متصل به چرخ بسیار مشکل بود. در سال ۱۸۸۹ برادران میشلن (نامی مشهور در صنعت تایر‌سازی) اولین تایر بادی قابل جدا شدن را اختراع کرده و با نصب آن بر روی دوچرخه در سال ۱۸۹۱، اختراع خود را به ثبت رساند.
لاستیک‌ آج‌دار
لاستیک های بادی در ابتدا  کاملاً صاف و بدون هر گونه  آج ساخته می‌شدند. اما زمانی که این تایرها در اتومبیل به کار گرفته شدند، به دلیل سرعت بیشتر اتومبیل نسبت به دوچرخه و استفاده در شرایط مختلف آب و هوایی، به پایداری بیشتر و کشش بهتر تایرها احساس نیاز شد. در سال ۱۹۰۴ شرکت کانتیننتال آلمان برای نخستین بار لاستیک‌های آج‌دار را اختراع کرد و شرکت گودیر نیز در سال ۱۹۰۸ به تولید این لاستیک ها برای حرکت در جاده‌های لغزنده اقدام نمود.
لاستیک تیوبلس
تا میانه‌های قرن بیستم از تایرهای تیوب دار استفاده می‌شد و اولین تلاش‌ها برای ساخت لاستیک های بدون تیوب به شکست انجامید. اما در سال ۱۹۴۶ شرکت گودریچ اختراع تایر بدون تیوب یا تیوبلس را به ثبت رساند. در سال ۱۹۵۲ این نوع تایر به تولید رسید و سرانجام در سال ۱۹۵۴ اولین خودروی تولیدی در ایالات‌متحده با تایرهای تیوبلس به حرکت درآمد.
لاستیک بایاس
تایرهای بایاس تا قبل ورود لاستیک های رادیال، یک ویژگی استاندارد در صنعت تایر محسوب میشدند. لاستیک بایاس ، از نخ های  لایه به لایه و متقاطع با زاویه ۳۰ تا ۴۵ درجه را ساخته شده اند و  قرارگیری این لایه ها بر روی هم به طور ضربدری ، دیوار کناری و آج را به هم متصل می کنند که این طراحی باعث انعطاف پذیری بیشتر دیواره لاستیک شده و از مزیت های مهم تایر بایاس محسوب می شود . این انعطاف پذیری باعث رانندگی روان در سطوح ناهموار نیز می گردد.این تایرهای به سادگی سوراخ می شوند که در اکثر مواقع قابل تعمیر نبوده و باید تعویض شوند. تایر بایاس نسبت به تایر ادیالی ارزان تر بوده ، اما باید به این نکته توجه کرد که آنها دارای طول عمر کمتری نسبت به آنها هستند.
لاستیک رادیال
تایرهای رادیال در سال ۱۹۴۶ توسط میشلین ساخته شدند. در آن زمان به تایرهای انعطاف پذیرتری نیاز داشتیم که ضربه های ایجاد شده توسط سطوح جاده را جذب کنند. دیواره جانبی تایرهای رادیال و آج تایر به عنوان دو ویژگی مستقل عمل می کنند. انعطاف‌پذیری و استحکام لاستیک های رادیال، باعث شده که ضربه های وارد شده به لاستیک را بهتر از تایرهای بایاس جذب کند.

در تایرهای رادیالی ، نخ لایه ها زاویه ۹۰ درجه را می سازند که به دیواره کناری و آج تایر اجازه می دهند تا به طور مستقل عمل کنند. جنس این نخ ها عموماً ریون یا پلی استر می باشد. بنابراین ، انعطاف پذیری دیواره جانبی و تماس بیشتری با زمین وجود خواهد داشت و به لطف انعطاف پذیری و مقاومت آنها بیشتر شده ، ضربه را جذب می کند و در نتیجه باعث سواری بهتر و راحت خواهد شد. این نوع تایر باعث کاهش مصرف سوخت ، آسیب کمتر ، افزایش طول عمر نیز می شود .
تفاوت لاستیک های رادیال و بایاس؟
تفاوت اصلی بین لاستیک های رادیالی و بایاس در ساخت بلت (تسمه) است

نکات مثبت و منفی لاستیک رادیالی و لاستیک بایاس
نکات مثبت لاستیک رادیال:
در اینجا قبل از خرید لاستیک به بررسی نکات مثبت و منفی لاستیک رادیالی می پردازیم ، این لاستیک :
    طول عمر و دوام بیشتر لاستیک
    مقاومت غلتشی کمو کاهش مصرف سوخت
    پایداری حرکتی عالی
    شتاب و فرمانپذیری خوب 
    مقاوم در برابر پنچر شدن
نکات منفی لاستیک رادیال :
    چسبندگی کم در سرعت های پایین
نکات مثبت تایر بایاس :
در اینجا به بررسی نکات مثبت و منفی لاستیک بایاس می پردازیم ، این لاستیک :
    انعطاف پذیری دیواره لاستیک
    رانندگی روان در جاده های ناهموار
نکات منفی لاستیک های بایاس :
    مقاومت غلتشی بالا و افزایش مصرف سوخت
    طول عمر کوتاه لاستیک
    دارای سر و صدایی فراوان
از دیگر عناصری که باعث تفاوت ساختار این دو لاستیک می شود می توان به :
آج
آج تایر یک ترکیب لاستیکی است که ساختار دور تایر را پوشانده است و تنها بخش لاستیک است که همیشه با جاده در تماس است و بسته به نیاز خودرو و راننده از طراحی های مختلفی برخوردار است. تمام الگوهای آج دارای محدودیت قانونی ۱.۶ میلی متر هستند. همه آنها برای عملکرد در شرایط مختلف رانندگی طراحی و توسعه یافته اند.
چفر
چفر هم در تایرهای بایاس و هم در تایرهای رادیال مشهود است. در لاستیک های بایاس، چفر یک آستر بین بدنه تایر و رینگ است. این کار از ساییدگی و فرسودگی لاستیک ها جلوگیری می کند. در لاستیک های رادیال، چفر به عنوان تقویت کننده اضافه عمل می کند و لاستیک را تقویت می کند.
پلی
این لایه به طور مشابه از شمع های نایلونی یا آکوردهای فولادی تشکیل شده است و برای محدود کردن فشار لاستیک ها طراحی شده است. این لایه هر گونه ضربه ترمز یا فرمان را در حین رانندگی را جذب می کند و این باعث می شود، راننده سواری راحت تر و آرام تری را تجربه کند.